De Franse priester Pierre Cholenec zit te bidden bij Kateri Tekakwitha. Onbewust kijkt hij naar de dode indiaanse. Ze had geen gemakkelijk leven gehad.
Vier jaar oud had ze haar ouders verloren bij een pokken-epidemie. Zelf had ze de ziekte overleefd, maar was halfblind uit de strijd gekomen en haar gezicht was mismaakt.
Haar moeder, een christin, was gevangen genomen door een heidense Mohawk die haar tot zijn vrouw nam.
Na de dood van haar ouders komt de indiaanse bij haar oom terecht. Als deze doorheeft dat zijn opgroeiende stiefdochter zich aangetrokken voelt door het christendom dat de paters jezuïeten verkondigen, besluit hij daar een stokje voor te steken.
Slaan, schelden, het werkt allemaal averechts. Op Pasen 1676 laat Tekakwitha, twintig jaar oud, zich dopen en ontvangt als doopnaam Catherine of Kateri.
Oom wil zijn pleegdochter uithuwelijken en weer op de animistische indiaanse rails krijgen.
Kateri vlucht met de hulp van een stamgenoot en een missionaris naar een missiepost in Canadees Quebec, zeshonderd kilometer verderop.
Peddelend over de rivieren, rennend door de wouden, vlucht ze voor haar achtervolgende oom.
Uiteindelijk weet ze te ontkomen.

Uitgeput komt ze 1677 bij de missiepost van de jezuïeten aan.
Hier voelt ze zich als een indiaanse vis in het water en met Kerstmis ontvangt ze haar eerste H. Communie.
Twee jaar later legt ze een gelofte van zuiverheid af.
Des te pijnlijker is het als ze valselijk beschuldigd wordt van een onkuise relatie met een jager.
Haar leven vult ze met naastenliefde en gebed.

Nu zit pater Cholenec naast haar dode lichaam. Kateri is maar 24 jaar oud geworden.
Het is woensdag in de Goede Week. Haar laatste woorden waren: "Jesos Konoronkwa", oftewel: "Jezus, ik hou van U".
Plots geeft de priester een schreeuw.
Een andere pater en de aanwezige biddende indianen kijken verschrikt op. Met opengevallen stille monden zien zij nu wat de priester enkele seconden eerder zag: het door het leven mismaakte gezicht van Kateri Tekakwitha is gaaf als nooit tevoren. Een kwartier na haar dood zijn de wonden van haar leven verdwenen.
Van heinde en verre komen de mensen bidden bij het lichaam en er gebeuren vele wonderen.

In 1980 verklaart Paus Johannes Paulus II Kateri Tekakwitha, de Lelie van de Mohawks, zalig.
Paus Benedictus XVI verklaart haar op 21 oktober 2012 heilig.
Haar gedachtenis is op 17 april. (Romeins Martyrologium, blz. 268).
Voor de Verenigde Staten geldt: 14 juli.

Bron: Katholiek Nieuwsblad