Wat keken we altijd weer uit naar zijn oneman-show, we telden de dagen af gewoon! En wat genóten we altijd! Het waren onvergetelijke avonden. De straten waren dan uitgestorven, want iedereen zat aan de (radio en) TV gekluisterd.
Een familielid die op een oudejaarsavond bij Vroenhoven de grens over kwam, vroeg bij aankomst prompt: "zeg, wat is hier aan de hand? Geen kip op de weg!"
Toon begon meestal met een liedje. Maar hij popelde om te gaan dollen, je zag het aan de manier waarop zijn ogen de zaal rondglinsterden. Alleen dat al.... dat vergeet je toch niet? En het duurde dan ook niet lang of heel Nederland lag in een deuk. En dat een hele avond lang. Wat een heerlijke komiek, wat een verrukkelijke kolder!
Ik ken niemand, echt helemaal niemand die hem als conferencier evenaart. Hij had zelf altijd het grootste plezier.
Hij heeft zoveel mensen zo laten lachen tot tranen toe, om niets, alleen maar door de manier waarop hij dat 'niets' presenteerde, dat kon hij alleen.
Ik denk b.v. aan: "wat ruist daar in het struikgewas....", aan: "mevrouw Loof...hutjes"..., aan: "de stoel".... Ik weet niet wat ik op moet noemen. Wat was nou het allerleukste? Alles!
Tussendoor las hij ook soms zijn gedichtjes voor. Er sprak altijd zo'n eenvoud uit. Soms werd het heel stil en dan kreeg hij ineens een zwijgend, maar uitdrukkelijk applaus, soms schoot je weer in de lach. Je denkt: hoe kòmt hij erop.... Ik denk b.v. aan: "De vriend...", aan: "Ik kan niet bidden...", aan: "Piet houdt van de natuur..." en nog zoveel meer (zie een paar hieronder).
En dan zijn liedjes, waarbij de hele zaal dikwijls meezong, b.v. "24 rozen" is wel het ontroerendste, geloof ik. Maar ook zijn er de geestige zoals "Sien, laat eens zien" en: "Vader gaat op stap". Gewoon teveel om op te noemen.
Alles, zijn sketches, zijn gedichtjes, zijn liedjes, kortom: zijn hele optreden was zo ongedwongen, net alsof iets hem zojuist te binnen was geschoten, een sfeer zoals op een verjaarspartij. Iedere andere conferencier komt in vergelijking met hem "gezocht" en "ingestudeerd" over.
Hij was een Bourgondiër. Hij wist ons blij te maken met zijn eigen blijheid. Dat is niets minder dan een gave, en wel een van de mooiste. Maar ook hij zal wel ervaren hebben dat er dingen zijn die ze boven de rivieren nou eenmaal niet snappen. Ook van zijn diepe geloof wist hij op een lichtvoetige manier te getuigen. Hij was, nee, hij is iemand die je wil gedenken. Alles wat ik kon kopen, heb ik dan ook. En vooral als het weer oudjaar is.... zijn speciale avond, kijk, lees en luister ik weer opnieuw.
En heel graag ruim ik dan ook een plaats voor hem in in mijn homepage. Met welwillende toestemming van zijn familie.